Kvikmyndafræði í 6.bekk

Ég skráði mig í kvikmyndarfræði í þeirri von um að ég myndi kynnast einhverju nýju. Þegar fagið hófst var ég ekki viss um hversu vel færi um mig í faginu ef satt skal segja. Ég held það hafi að miklu haft áhrif á slaka blogg-frammistöðu mína en ég hef aldrei verið góður með að sjá um svona lagað sjálfur og skammast ég mín satt að segja mjög fyrir laka frammistöðu. Greinin vakti hins vegar ákveðnar tilfinningar í brjósti mínu sem ég held að hafi komið að mestu fram undir lok myndarinnar Oldboy en þá var ég svo sannarlega viss um að ég hafi ekki gert mistök þegar ég skráði mig í kvikmyndafræði. Ég hef svo sannarlega komist að nokkrum hlutum varðandi sjálfan mig sem eiga vonandi eftir að nýtast mér vel í lífinu og get ég sagt að kvikmyndafræði  hafi líklegast kennt mér meira en nokkuð annað fag á þessu ári. Ég sé mig alls ekki gera myndir eða blogga um þær í framtíðinni, satt að segja hef ég líka alltaf hatað blogg þannig þetta var eiginlega dauðadæmt frá byrjuninni. Mér hefur alltaf liðið frekar illa þegar ég hef verið að blogga og veit satt að segja ekki af hverju. Ég hef samt alveg gríðarlega ánægju af að horfa á kvikmyndir og tala um þær við vini mína. Kvikmyndiafræði í MR hefur kynnt mig fyrir mörgum nýjum hlutum varðandi erlenda og innlenda kvikmyndagerð. Ég hafði aldrei gefið gömlum kvikmyndum séns áður en ég hóf nám mitt í kvikmyndafræði. Oldboy er líklegast sú kvikmynd sem hefur haft mest áhrif á mig á undanförnum árum, en mér fannst hún alveg gríðarlega skemmtileg.

Það eru samt ákveðnir hlutir sem hefðu hjálpað mér alveg rosalega í þessum tímum en það er ef bloggið hefði verið meira eins og heimanám frekar en eitthvað sem við stöndum alveg fyrir sjálf. Þetta fyrirkomulag sem er núna hvetur okkur ekkert sérstaklega til þess að sækja á ókunnug mið heldur gerir það að verkum að við hörfum aftur í það sem við þekkjum öll frekar vel. Ef á hverjum föstudegi myndir þú láta 1-2 myndir á blogglista fyrir mánudaginn hefði það persónulega hjálpað mér alveg rosalega og kvatt mig til þess að blogga meira en ég gerði.

Þegar ég byrjaði í faginu vissi ég ekkert við hverju átti að búast. Væntingar mínar voru samt frekar miklar og komst ég að því að ég varð ekki fyrir vonsvikum með þetta fag. Þetta fag hefur að mína mati verið áhugaverðasta og skemmtilegasta fagið á árinu. Mér finnst að hægt væri að setja margar myndir fyrir um helgar sem við horfðum á á  miðvikudögum en í staðinn horft á einhverjar rosalega framandi myndir á miðvikudögum. Mér fannst vel farið yfir kvikmyndasöguna og varð ég ekki fyrir vonbrigðum varðandi þann hluta námsins. Mér finnst samt að blogghlutinn hefði getað verið betur upp settur.

Kær kveðja
Birgir Sveinn Jakobsson

Summer Wars

Summer Wars is about a young guy who get's into trouble by solving a code he got sent one night. It turns out this code was a security code that gives complete control of OZ, a program online that connects everything. This leads to an hacking A.I. called Love Machine taking control of Japan and causing chaos. He is also invited to the countryside by a girl from his school who needs to find a pretend boyfriend to present to her family. There he meets alot of different people that come together to fight against this threat to Japan.
The art is wonderful and very original, at least in OZ, in the real world the art is very believable. It's very unlike what I am used to and that's why I like it a lot. The plot however is fairly predictable and has kind of been used before, I mean the similarities are insane. How they advance the plot is really fun though. In this movie there are alot of interesting characters. My personal favorite is King Kazma, the fighting champion within OZ. This is a romantic film and you can see the main character mature over the course of the film. This film shows the bonds of family which is something I really like in films since my family is very strange.
I honestly didn't think the OST was special except for maybe 2 songs that really caught my attention. Well maybe it was because I didn't really pay that much attention to the music. I like how the film sucks you in and you start feeling for the main character. Well I would have to admit that that's not really a pro but rather a must since not forming a connection between the audience and the main characters would be a huge failure.